شعر چگونه ساخته می شود

شاعر چاره ای نداردا با شعر نوشتن را کنار میگذارد با شهر با مثل یک شغل که به تلاش زیادی نیاز دارد در نظر میگیرد. در هر صورت شاعر در برابر یک خبرنگار فعال که به ازای هر پاراگراف مبلغ سه روبل دریافت میکند. قیافه نمی گیرد. آن هم خبرنگاران ما که نافشان را با رسوا کردن و شایعه پرا اندا در حالی که شاعر انگشتش را خیس میکند و کتابهایش را ورق میزند شاعر سر در گریبان خویش دارد. به خاطر این که کیفیت سرایش شاعران افزایش پیدا کند و برای این که شهر در آینده شکوفا شود باید این دیدگاه را که این دست فعالیتهای سطحی باید از سایر تلاشهای انسانی مجزا باشد. از ذهنمان پاک کنیم من این گونه تصریح میکنم که پایه ریزی اصول» هدف ذاتی شعر نیست. در غیر این صورت شاعر مانند یک آدم عالم نما توانایی اش را در ساختن اصول و قواعد برای مسائل غیر ضروری بلا استفاده به کار میگیرد برای مثال لازم نیست اصولی را بسازیم که چگونه هنگام دوچرخه سواری ستاره ها را بشماریم زندگی خود به خود شرایطی را که ملزم به وضع اصول و قواعد است معین میکند.