در میان خواب و رویایم تو پیدا می شوی

از عشق نگویم که پس از اشک، قلم ریخت
درمانده به تاریخ سکوتم، گِله گاهی
تا ماه تو تصویر شود بر تنِ شعرم
هر حرف دلم، گمشده در خلوت چاهی